*19.07.2017 o szukaniu rozwiązań

Dość popularnym słowem, gdy mówi się o związkach, parach, wychowaniu, czy (bardziej ogólnie) o właściwych relacjach międzyludzkich jest KOMPROMIS.

Piękne słowo, i wydaje się, że to idealne rozwiązanie w sytuacji, gdy dwie strony mają odmienne zdania. Racja. Wydaje się.

Kompromis nie jest rozwiązaniem idealnym, choć może być najlepszym z możliwych, też nieidealnych. Gdyby kompromis zawsze był możliwy z całą pewnością ludzie zahamowaliby się w rozwoju - tej myśli rozwijał na razie nie będę.

W życiu często jest tak, że przychodzi nam zmierzyć się z jakimś problemem, z jakąś decyzją i w związku są one trudne podwójnie: samo podjecie jest pewnego rodzaju trudnością natomiast nie dopuszczenie do tego, by się przy tym pokłócić jest jeszcze trudniejsze. Niestety nie zawsze zadowolić da się wszystkich. Czasem kompromis polega na całkowitej rezygnacji ze swojego zdania (a wtedy rozwiązanie przestaje być kompromisowe). Na nieszczęście dla Nas, dla naszych niedoskonałych umysłów „straty” ponosi każda ze stron „konfliktu”. Zła, że musi poddać się decyzji drugiej strony jest strona pierwsza, a druga, pozornie zadowolona z rozstrzygnięcia podświadomie jest rozdarta (czy na pewno, skoro On / Ona miała inne zdanie to może…) Takie rozterki też są stresujące, frustrujące i są solą na rany, których może nie być, ale przy kilku / kilkunastu sytuacjach konfliktowych w końcu i rana się pojawi a wtedy cała ta nagromadzona sól będzie wyczuwalna jak nigdy… i to z takich wielu drobnych z pozoru i załatwionych (też z pozoru) konfliktów rodzą się większe. Prędzej czy później przyjdzie czas by całą tę sól z siebie zmyć, otrząsnąć… W końcu dochodzi do pozornie niegroźnie zaczynającej się w stresowej sytuacji dyskusji, w której pada coś podobnego do: „a ty zawsze….” lub „ile już razy…..”.

I wali się wszystko, litania oskarżeń o głupoty, które już dawno można było zapomnieć, potok zarzutów, strumień wypominania są groźne… Bardzo groźne, bo w końcu dochodzisz do wniosku: „On/Ona zawsze taka jest, już nigdy się nie zmieni, nie wierzę, że będzie dobrze”

To, co napisałem może, nie musi, zgadzać się z tym, co myślisz Ty. Ale w tej kwestii kompromis nie jest możliwy. Nie ma nic pośredniego między zgadzać się i nie zgadzać (częściowo to się można tylko…).

Na koniec może kilka sytuacji, w których za wskazanie kompromisu daję królestwo, jak taki jeden chciał dać za konia:

- Jest piękny dzień. Wolna niedziela. Ona chce jechać w góry, on nad morze.

- Ona chce w sypialni jasne a On ciemne łóżko

- Ona chce drugiego dziecka, on uznał, że nie ma o tym mowy.

- On chce dużego kredytu i zmiany mieszkania, Ona nie zamierza pod żadnym pozorem ryzykować bezpieczeństwa finansowego rodziny, poza tym kocha mieszkanie, w którym żyją.

- On chce ślubu, ona nie…

Gdzie tu miejsce na kompromis? ? ?