*11.03.2017 języki obce

Pewnego wieczoru, we wrześniu 2014, wybraliśmy się na basen. Ona nie lubi tej rozrywki – woda z chlorem szkodzi Jej skórze, ale czasem nam się udawało wybrać razem.

Dla mnie to była taka malutka rekompensata za wakacje. Część basenu znajduje się pod gołym niebem. Wieczorem, gdy jest już po zachodzie słońca woda jest podświetlona i wygląda naprawdę uroczo. Przesiedzieliśmy tam chyba z dwie godziny. Ludzi jak na lekarstwo, światła miasta w oddali. Klimat jak pewnie w niejednym kurorcie turystycznym gdzieś na południu. Takie momenty, taki czas pamięta się długo…

Dlaczego? Teraz wydaje mi się, że wiem.

Wspominałem książkę „5 języków miłości”. Autor definiuje w nich formy komunikowania partnerowi/partnerce uczuć. Zwraca uwagę, że każdy z partnerów może posługiwać się innym językiem. Czasem to staje się źródłem konfliktu. Nie dostrzegamy tego, że kochany/kochana nas nie rozumie. Nie odczytuje miłości.

Tych pięć języków, z których jeden jest naszym „ojczystym”, to:

- wyrażenia afirmatywne (rozmowy, komplementy, pochwały… Słowa są ważne!)

- dobry czas (od spaceru po urlop, czas tylko we dwoje dający poczucie więzi, rozwiewający obawy)

- przyjmowanie podarunków (czekoladki, pamiątki z wyjazdu, prezenty z okazji i bez okazji)

- drobne przysługi (wyniesienie śmieci, sprzątanie domu i auta, pomoc w transporcie)

- dotyk (bliskość, przytulanie, trzymanie się za ręce, siedzenie blisko przy stole, zasypianie na ramieniu partnera)

U wielu z nas jeden z tych języków jest silnie dominujący, ale nierzadko zdarza się, że jesteśmy dwujęzyczni. Oczywiście w komunikacji codziennej najlepiej byłoby posługiwać się każdym z tych pięciu, ale nie każdy z nich mówi do nas tak samo silnie.

W moim przypadku dominującym językiem jest „dobry czas”. Samo jego planowanie jest dla mnie przyjemnością. Chwila oddechu, sam na sam z Ukochaną… tego potrzebuję i to chciałem dawać. To stąd te ciągłe próby zaplanowania wakacji, urlopu…

Moja Miłość jest (wg mnie) dwujęzyczna. Afirmacja i dotyk to te języki, które rozumie najlepiej. Słowa i bliskość.

Wracając do basenu. Dlaczego takie chwile pamiętam najbardziej? Bo to chwile, w których każde z nas czytało z jednakowym zrozumieniem.

Wieczór, choć już po zachodzie nadal jeszcze wczesny, nie musimy się spieszyć… Leniwie możemy poleżeć w ciepłej wodzie, powygłupiać się trochę… to dobry czas. Mój język.

Delikatny masaż z bąbelków na basenie jest miły, ale o ile milej jest prowadzić rozmowę. O tym, co ważne i o tym, co robi ratownik i jaką ma przyjemną, lekką pracę… w końcu nie sposób w tak pięknych okolicznościach powstrzymać się od przytulenia, od tego by nie zachwycać się Jej ciałem (a uwierzcie mi, jest boskie!), by nie objąć jej w pasie lub by nie złapać pod wodą za tyłek natarczywie wpychając dłonie za majteczki by rozkoszować się skórą na jej pośladkach. Te rozmowy, komplementy i dotyk – to jej języki miłości.

Chwile takie jak te, pamiętam najbardziej, wspominam z największą przyjemnością (i łzami w oczach) właśnie dlatego, że to był czas, kiedy się rozumieliśmy… Wspólnie spędzony czas w który każde z nas rozumiało miłość drugiej osoby… Trzy języki brzmiące jednakowo głośno i tak zrozumiałe…

Zadbaj o to, by poznać język swojej Miłości. Ucz się go. Nie oczekuj, że stanie się Twoim, ale możesz nauczyć się nim komunikować… Próbuj!