*17.03.2017 dotyk

Było już o dobrym czasie, było o afirmacji, pora na dotyk… tęsknię za nim… chciałbym… np. tak:

Jest wieczór. Za oknem już ciemno. Sobota. Bez planów na jej ciąg dalszy. Nasz telewizor nie zawsze miał humor, często wyświetlał informację „brak sygnału” i nic nie dało się zrobić. Tym razem więc go wyłączyliśmy. Tylko świeczka drżącym płomieniem rozświetla pokój.

Ja siedzę na łóżku, oparty o stertę poduszek, ona między moimi kolanami, plecami oparta o mój tors. Napawam się zapachem Jej włosów. Ten jej zapach zawsze był czymś, w rodzaju mojego fetyszu. 

Jest cicho i ciepło. Oboje mamy przymknięte oczy chłonąc tę atmosferę. W końcu nie zdarza się często. Choć nie ma eksplozji radości (tylko ten odurzający spokój), to oboje czujemy zadowolenie z tego wolnego wieczoru. 

Przytulam Ją mocniej…Czuję pod cienką koszulką delikatność jej skóry. Zawsze zdumiewa mnie jej temperatura. Dużo wyższa od mojej… Cichutko rozmawiamy o „nicnieznaczącychsprawach”. Odprężenie…

Moje dłonie jakby miały własną świadomość – wędrują spotykając się z jej dłońmi… Lubię ten dotyk – niespieszny, delikatny, czuły…

Przyciąga moje ręce do siebie, zacieśniając uścisk. Silnie wyczuwam ciepło Jej ciała. Opierając głowę o Jej obojczyk w słabym świetle dostrzegam zmarszczoną koszulkę z wyraźnie odznaczającymi się dwoma punktami. Jak dwa kwiatki na gładkim dywanie trawy... Jej palce już nie splatają się z moimi – delikatnie oplatają moje nadgarstki prowadząc ręce ku tym punktom. Otulam je łagodnie dłońmi unosząc nieśmiało w górę. Czuję ten delikatny ciężar, miękkie, choć jędrne uosobienia Jej kobiecości… Jej piersi idealnie pasują do moich dłoni, falują w rytm jej oddechu – głębokiego, nieco przyspieszonego. Przez ułamek sekundy jej język przesunął się po jej ustach zwilżając je i choć to była tylko krótka chwila to nie umknęła mojej uwadze. To jak malutki liścik w bukiecie kwiatów, jak niewielki bilecik – zaproszenie do pocałunku. Ponieważ siedzi do mnie tyłem, mogę go złożyć na jej karku, za uchem, na boku jej szyi i policzku… Pieszczę delikatnie językiem te miejsca wsłuchując się w Jej cichy oddech… Dłonie czują podniecające falowanie biustu, nogi zaciskając się na jej nogach wyczuwają napięcie i drżenie mięśni jej ud… Jest nam tak dobrze…

Puszcza moje nadgarstki jakby chciała w ten sposób, bez słów, powiedzieć: „pokazałam Ci, co masz robić…”.

Unosi nieco ręce i dłonie splata na moim karku, co jeszcze bardziej skłania mnie do pieszczot jej własnego… Nic nie psuje tej erotycznej atmosfery…

W końcu unosi ramiona, prostuje je i szepcze: „ta koszulka nie będzie mi teraz potrzebna… Kochaj mnie…”

A ciąg dalszy? Opisać, nie opisać?

Chyba dla wszystkich będzie lepiej, jak zachowam go we własnej głowie…

W końcu nie mam na imię Grey.

.